Sport Sex II: Football
“ไอลู่! ทางขวา!!”
“ลู่แม่.ง
กูอยู่ทางขวา!!”
ลู่หานมองเพื่อนซี้สุดป่วนที่วิ่งเดินมาข้างสนามฟุตบอลด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง
ทั้งหมดมองเพื่อนหน้าหวานที่กำลังเช็ดเหงื่อด้วยความโกรธปนสงสัย
“กูกลับบ้านก่อนนะ”
เหล่าผองเพื่อนได้แต่มองแผ่นหลังเล็กของเจ้าคนหน้าหวานด้วยความงุนงง
ส่วนเจ้าตัวก็วิ่งไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความรวดเร็ว
“อย่าให้รู้นะว่าใครเอาไป!”
ลู่หานกระแทกประตูอย่างรุนแรง ก่อนจะเดินมาที่ล็อกเกอร์ประจำตัวเพื่อเปลี่ยนกลับไปเป็นชุดนักเรียนเพื่อกลับบ้าน
“กางเกงในนายหน่ะเหรอ~”
เสียงที่มุมห้องทำให้ลู่หานที่กำลังจะดึงกางเกงลงรีบดึงขึ้น
ก่อนจะหันตามเสียงและมองชั้นในตัวบางสีขาวที่ถูกร่างสูงควงอยู่ที่นิ้มยาวๆ
“ไอคริส!!
แกเอาไปตอนไหน” เจ้าของชื่อเบ้คิ้วเข้าหากันก่อนจะหยุดควงและลุกขึ้นไปหาร่างบาง
ก่อนจะเดินผ่านไปและล็อคประตู
“เอามาตอน...
นายเปลี่ยนชุดไง” ลู่หานโกรธจนควันออกหู
ก่อนจะเดินเข้าไปและพยายามคว้าชั้นในของตัวเองที่ถูกมือหนาชูขึ้นไป
ต่อให้กระโดดก็ยังไม่ถึง
“แล้วเอาไปทำไม
ฉันไม่ได้ทำอะไรให้นายสักหน่อย”
คริสเลิกคิ้วก่อนจะใช้มือเดียวผลักร่างบางที่กำลังกระโดดไปกับพื้น
จนเจ้าตัวเสียศูนย์และล้มลงไปกับพื้นในที่สุด
“ใช่~ เอาสิ ฉันคืนให้”
ลู่หานที่กองอยู่กับพื้นรีบรับสมบัติของตัวเอง
ก่อนจะสำรวจดูรอบๆเพื่อหาว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า และก็เจอจริงๆ
“ไอคริส!!!
ไอทุเรศ” คราบน้ำสีขาวขุ่นจำนวนที่กางเกง แถมด้วยกลิ่นฉุนที่ชวนให้เขาคลื่นไส้
ก่อนจะโยนสิ่งที่ตามหามาตลอดไปให้ไกลจากตัวเอง แต่ร่างสูงก็รับไว้ทัน
“ทำไม
ฉันก็แค่เอามาช่วยตัวเองสองสามครั้งระหว่างรอนายเล่นบอลเท่านั้น”
ลู่หานมองร่างสูงขณะที่ตัวเองยังนั่งอยู่ที่พื้น
รอยยิ้มเหยียดปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลานั้นทันที
“ชิ!
ไปให้พ้นเลยนะคริส”
“อมให้ฉันก่อนสิ
บางทีถ้านายทำรูปเรทๆของนายอาจจะไม่เผยแพร่ก็ได้นะ”
ลู่หานมองภาพตัวเองที่กำลังอายน้ำ และกำลังแต่งตัวด้วยความโกรธจัด
“แต่นายต้องลบและหาชั้นในตัวใหม่ให้ฉันด้วย”
คริสหยักไหล่ซึ่งเป็นคำตอบที่ว่าแน่นอน
ก่อนที่ลู่หานจะยอมปลดซิบกางเกงนักเรียนและจับสิ่งที่กำลังตื่นตัวอยู่ของร่างสูง
“รู้ไว้เลยว่านายเป็นคนแรก!”
ลู่หานสถบอย่างขัดใจ ก่อนจะครอบครองแก่นกานร้อนด้วยเรียวปากเล็ก
ซึ่งแน่นอนว่าคับพองไปทั้งปากจนหายใจลำบาก
มือเรียวจับแก่นกายให้มั่นก่อนจะเริ่มขยับแก่นกานเข้าออก
ดวงตากลมโตปิดสนิทเพื่อไม่ให้เห็นสิ่งที่ตนกำลังทำ
ขณะที่คริสก็ยกยิ้มอย่างชอบใจ ก่อนจะขยับหัวกลมๆให้เร็วขึ้น
“อ๊า~”
ลู่หานกลืนน้ำกามที่ถูปลดปล่อยใส่ด้วยความไม่เต็มใจ
แต่เพราะความยาวและใหญ่ทำให้เขาถอนปากออกไม่ทันจนต้องกลืนน้ำน่ารังเกียจนั้นเข้าไปจนหมด
“ดีมากลู่หาน”
คริสยกยิ้ม ก่อนจะเหวี่ยงร่างบางที่กำลังเช็ดปากไปกระแทกกับล็อกเกอร์ ร่างสูงตามไปคร่อมทับร่างบางที่พิงล็อกเกอร์ไว้
ก่อนที่มือหนาจะกระชากกางเกงบอลขาสั้นสีดำออก
“ไหนบอกว่าจะลบไง!!”
คริสยกยิ้มก่อนจะฉีกเสื้อยืดสีดำตัวบางออก
จนร่างบางแสนบอบบางและแดงระเรือปรากฏสู่สายตา
“ก็เดี๋ยวจะทำหลังจากที่นายช่วยฉันอีกครั้ง”
คริสโน้มหน้าลงไปก่อนจะแนบเรียวปากคนที่กำลังจะเถียงเขา
เกี่ยวตวัดลิ้นเล็กที่ไร้เดียงสาด้วยความชอบอกชอบใจ
ลิ้นร้อยไล้เลียไปทั่วอย่างชอบใจซึ่งคนตัวเล็กก็ไม่สามารถทำอะไรได้
มือหนาบีบเคล้นไปทั่วร่างและบดขยี้ที่ยอดอกสีหวาน
ก่อนจะถูไถความปรารถนาของตัวเองกับช่องทางหวานที่กำลังขมิบตัว
“ไม่!”
“แค่ฉันเสร็จในตัวนายก็พอแล้ว”
คริสกระแทกแก่นกายเข้าไปในช่องทางสีหวานจนฉีกขาด ร่างบางตอดรัดสิ่งแปลกปลอมด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกายจะฉีกขาด
“ฮึก! ฉันเจ็บ!
...พอก่อน เอาออกไป” มือเรียวดันร่างสูงที่เริ่มขยับกายโดนไม่ได้สังเกตร่างกายของเขาเลยสักนิด
น้ำตาเม็ดโตไหลออกมาจากหางด้วยความเจ็บปวด ส่วนคริสก็ได้แต่ซุกไซร้แผ่นอกบาง
และลูบไล้แก่นกายบางที่เสียดสีอยู่ตรงหน้าท้องของเขา
“อืม
แน่นมากลู่หาน” คริสซี้ดปากก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วและรุนแรงขึ้น
มือเรียวจิกลงที่ไหล่กว้างและขวนจนเป็นทางยาว
ก่อนที่เสียงครางหวานจะเข้ามาแทนที่เสียงร้องขอความช่วยเหลือ
คริสกระแทกกายจนร่างตัวโยน
แผ่นหลังบางกระแทกกับล็อกเกอร์จนเกิดเสียงดังไปพร้อมกับเซ็กส์อันรุนแรง
โดยที่ร่างสูงยังคงรูดรั้งแก่นกายให้ร่างบาง
ทั้งบดขยี้ที่แผ่นอกบางและท้องแบนราบด้วยมือข้างที่ว่างและเรียวปาก
สะโพกหน้ายังคงกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรง
“อะ!” ลู่หานปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือแกร่ง
ซึ่งร่างสูงก็กระแทกกายอีกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยธารร้อนเข้าสู่ร่างบางทุกหยดหยาด
“เก่งมากลู่หาน~ ฉันจะลบภาพให้แต่คลิปนี้เอาไว้ทีหลังแล้วกัน”
คริสถอนกายออก ก่อนจะใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยและหยิบกล้องบนตู้ลงมา
มองร่างบางที่กำลังร้องไห้ และเรียวขาบางที่มีเลือดไหลออกมาตามปลีกขา
“ขอบคุณมากสำหรับคลิป
และเวอร์จิ้นอันสดใหม่”
Sport Sex II:
Football
1 ปีผ่าน
ลู่หานมองดูตัวเองในชุดเรียนจบด้วยรอยยิ้ม
แต่สิ่งที่อยู่กับเขาตลอดหนึ่งเทมอคือรอยจูบ รอยกัด และคราบน้ำกาม
เกือบจะทุกวันที่เขาและผู้ชายคนนั้นมีอะไรกันไม่เว้นแม้กระทั่งวันหยุด
“ฉันจะลบคลิปให้
แล้วเราก็เลิกราต่อกัน”
ลู่หานถอนหายใจ
ก่อนจะลูบท้องที่นู่นขึ้นของตัวเอง
เมื่อหลายเดือนก่อนเพื่อนของเขาเผลอฉีดฮอร์โมนเข้ามาในร่างกายของเขา ซึ่งเขาก็คิดว่าคงไม่เกิดเรื่องอะไร
แต่มันก็เกิดขึ้น
“พึ่งจบม.ปลาย
แล้วเราจะเอาอะไรเลี้ยงลูก” ซิ่วหมินกอดน้องชายที่กลับมาบ้านด้วยใบหน้าเศร้าสร้อยทั้งๆที่พึ่งเรียนจบ
“คงหางานอะไรง่ายๆทำล่ะมั้งฮะ”
“เฮ้อ~ ลืมไปสะเถอะ
ร้านของบ้านเราก็มีทำงานที่ร้านนั้นแหละ”
ลู่หานได้แต่โอบกอดพี่ชายด้วยความเสียใจและดีใจ
เขาเลือกที่จะไม่บอกคริสเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายต้องไม่ยอมแน่นอน
เพราะเขาก็แค่เครื่องระบายความใคร่เท่านั้น
โดยที่เขาก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกเกลียดนั้นเปลี่ยนไปตอนไหน
Sport Sex II:
Football
9 ปีผ่านไป
“คริส!!
แม่บอกว่าอย่ากินเค้กในร้านไง” ลูกชายตัวเล็กวิ่งมาหาผู้ให้กำเนิด
ก่อนจะลูบหัวด้วยความรักใคร่ มือเล็กกอดคุณแม่ด้วยความรู้สึกผิด
“แหม~
เจ้าคริสอ้อนคุณแม่เพื่อจะได้ไม่ต้องจ่ายเงินใช่ไหม”
ซิ่วหมินมองน้องชายและหลานชายที่ถอดแบบแม่มาเป๊ะ ก่อนจะถูเด็กตัวสูงวิ่งเข้าใส่
“คุณแม่!
คุณพ่อดุผม”
ซิ่วหมินส่ายหน้าก่อนจะเดินหายไปหลังครัวเพื่อตามหาสามีร่างสูงที่ไม่รู้ว่าดุอะไรลูกชายสุดที่รักของเขา
“คุณแม่ฮะ
แล้วคุณพ่อของผมไปไหนล่ะ” ลู่หานชะงักทุกครั้งที่ได้รับคำถามนี่
เขาจะตอบลูกได้ยังไงว่าพ่อของเขาเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองมีลูก
เขาจะตอบยังไงว่าลูกของเขาไม่ได้เกิดจากความรักของพ่อของเขาเลยสักนิด
“ไปอาบน้ำดีกว่านะคริส~”
“เรียกฉันเหรอ~”
ลู่หานเงยหน้าขึ้น ก่อนจะมองร่างสูงในชุดสูทที่รายล้อมด้วยชายร่างสูงใบหน้าทะมึนทั้งนั้น
“คุณคริส
สวัสดีครับ” เถาเดินออกมาด้วยรอยยิ้มและมองร่างสูงที่ยืนอยู่หน้าร้านด้วยรอยยิ้ม
ก่อนที่ลู่หานจะอุ้มเจ้าลูกชายและวิ่งหายไปหลังร้านทันที
“ลู่หาน!!!!”
คริสมองร่างบางที่ดูเปลี่ยนไป ผมยาวสีสว่าง และใบหน้าหวานที่ดูอ่อนกว่าวัย
และเด็กน้อยที่ร่างเล็กที่ถูกอุ้มไปด้วย
“รู้จักลู่หานด้วยเหรอ
คริส” ซิ่วหมินถามเสียงหวนเมื่อรู้สึกแปลกใจ ลู่หานบอกว่าตั้งชื่อลูกตามชื่อพ่อ
อย่าบอกนะว่า
“แก!
แกคือคนที่ใช้ลู่หานเป็นที่ระบายความใคร่จนเขาท้องใช่ไหม แก!” เถาคว้าคนตัวเล็กไว้ก่อนจะมองร่างสูง
และว่างภรรยาลงกับโต๊ะใกล้เคียง
“ลู่หาน!”
คริสวิ่งผ่านซิ่วหมินและเถาไปยังห้องครัวด้านหลัง
และมองแผ่นหลังเล็กๆที่กำลังตักเค้กป้อนเด็กชายตัวเล็กที่ใบหน้าคล้ายคนเป็นแม่มาก
“แม่ฮะ~
ใครอ่ะ?” ลู่หานหันมาตามที่ลูกชายบอกก่อนจะเผลอปล่อยจานเค้กด้วยความตกใจ
และไม่เข้าใจที่เห็นร่างสูงที่แสนจะคุ้นเคย
“คริส~”
“ฮะคุณแม่”
ลู่หานได้สติก่อนจะลุกขึ้นและวิ่งออกไปจากห้องครัวและตรงไปยังหลังร้านซึ่งเป็นห้องแต่งตัวของเหล่าลูกน้องด้วยความกลัวที่เกาะกุมจิตใจ
กลัวว่าร่างสูงจะรู้ว่าเขาคิดยังไง
“ลู่หาน!
เลิกหนีสะที!”
คริสเหวี่ยงร่างเข้าสู่แขนของตัวเอง
ก่อนจะกดร่างบางให้จมหายไปในอ้อมกอดของเขา
ส่วนคนที่ถูกกอดก็ได้แต่ร้องไห้และทุบอกร่างสูงด้วยความอัดอัน
“ฉันรักนาย”
เสียวอู้อี้แต่ได้ยินชัดทำให้คริสอมยิ้มก่อนจะจับร่างบาง
และดันไปจนติดล็อกเกอร์ด้านหลัง
“ตอนนี้ฉันมีพร้อมทุกอย่างทั้ง
ฐานะ หน้าที่การงาน บ้าน และตอนี้ก็กำลังได้ทั้งเมียและลูก” คริสยิ้มอย่างชอบใจ
ก่อนจะมองคนตัวเล็กที่เอาแต่เขินด้วยรอยยิ้ม
ปัง!
ปัง!
“คุณแม่!
คุณลุงเขาทำอะไรคุณแม่ฮะ”
เจ้าคริสตัวเล็กทุบประตูด้วยความเป็นห่วงคุณแม่ที่อยู่ด้านใน ก่อนที่คนเป็นพ่อจะเปิดประตูออกมาและอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นด้วยแขนเดียว
“ก็หนูถามว่าคุณพ่อไปไหนมาใช่ไหม?
คุณพ่อกลับมารับหนูกับคุณแม่แล้วไงลูก”
คริสหยิกแก้มของเจ้าลูกชายที่ถอดแบบแม่มาทุกตารางนิ้ว
“จริงเหรอฮะ
คุณแม่” คริสมองคนเป็นแม่ที่พึ่งจัดเสื้อผ้าเสร็จ และเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม
ก่อนจะลูบหัวลูกชายที่กำลังดึงแก้มคุณพ่ออยู่
“จ๊ะ”
“เยส!
คุณพ่อ คุณพ่อจะต้องไปรับไปส่งคริส และพาคริสไปเที่ยวทุกอาทิตย์
กินข้าวเย็นกับคริสทุกวัน และต้องมีน้องให้คริสไว้ๆนะฮะ”
ลู่หานปล่อยหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เช่นเดียวกับคริสที่เกี่ยวเอวคุณภรรยาไว้ด้วย
ก่อนจะกอดทั้งสองแน่น
“ฉันดีใจจริงๆที่หาเธอเจอ
ไม่อย่างนั้นฉันอยู่ต่อไปอย่างไร้ความหมาย”
ลู่หานอมยิ้มก่อนจะกอดสามีตัวสูงให้แน่นขึ้น ส่วนเจ้าลูกชายก็กอดคอคุณพ่อด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
เถามองภรรยาตัวเล็กที่ยิ้มหวานไปกับภาพตรงหน้ากับเขาด้วย
ก่อนที่คนตัวสูงจะกระชับมือที่กอดเอวภรรยา และลูบหัวเจ้าลูกชายตัวสูงด้วยรอยยิ้ม
The End ;)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น