Sport Sex V: Taekwondo
ปึก!
“ลู่!!”
แบคฮยอนวิ่งเข้ามาหาเพื่อนรักที่ล้มลงไปนอนกับเบาะกันกระแทกด้วยความเป็นห่วง
ไหนจะเสื้อเทคอนโดที่แหวออกจนเห็นแผ่นอกบางที่ประดับด้วยยอดอกสีหวานสดทั้งสองข้าง
“โถ่เว้ย!!”
แบคฮยอนกินขนมด้วยใบหน้าเรียบนิ่งก่อนจะมองเพื่อนสนิทที่กำลังนั่งหน้าแดงอยู่ใกล้กัน
ควันจำนวนเล็กน้อยที่ลอยออกมาจากหูทั้งสองข้าง
“เย็นนี้
ฉันไม่กลับพร้อมแกนะ แบคฮยอน” ลู่หานเดินออกไปจากโต๊ะประจำ
และตรงไปยังโรงยิมเพื่อทำการฝึกเทวันโด
ทั้งๆที่เขาเป็นที่หนึ่งมาตั้งแต่สมัยเข้าเรียนใหม่ๆ
แต่ตอนนี้กลับถูกไอโย่งหน้าตาดีแย่งตำแหน่งไป ทั้งหน้าและชื่อเสียง ชิ!
คิดแล้วหงุดหงิด
ปัก!
กระสอบยุบลงไปรอบแล้วรอบเล่าแต่คนเตะก็ยังไม่หยุดแข้งเลยสักนิด
ใบหน้าหวานชุ่มไปด้วยเหงื่อมากมาย แต่คนตัวเล็กไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยสักนิด
“การเตะที่ใช้แต่อารมณ์
มันไม่มีความหมายหรอกนะ”
เสียงเข้มจากด้านหลังทำให้ลู่หานชะงักก่อนจะมองต้นเสียงด้วยสายตาที่จิกกัดและโกรธเกลียด
“นั้นมันเรื่องของฉัน
ออกไปสะ!!”
คริสอมยิ้มมองเจ้าคู่อริที่เอาแต่เบ้หน้าใส่เขาด้วยรอยยิ้มที่คนมองนึกหมั่นไส้
“แต่ฉันต้องซ้อมที่นี้
การซ้อมอันไร้ประโยชน์ของนายทำให้ฉันไม่มีสมาธิ”
ลู่หานเบ้ปากก่อนจะเดินสวนร่างสูงเพื่อเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ก็โดนคว้าเอาไว้พร้อมกับแรงที่เหวี่ยงเขาไปที่เบาะลองกระแทก
“รู้ไหมว่านายไม่เหมาะกับชุดนี้
ไม่เหมาะกับที่นี้ ไม่เหมาะกับอะไรทั้งนั้น นอกจาก...” คริสมองหน้าที่สงสัยของคนใต้ร่าง
ก่อนจะโน้มตัวลงไปหา
“อะไร?!”
“ใต้ฉันเท่านั้น...”
มือหนากระชากเสื้อคอกว้างออกก่อนจะตามด้วยกางเกงผ้าเนื้อบางเบาที่ติดตามไปกองอยู่ที่พื้นพร้อมกับเสื้อ
รอยยิ้มมุมปากที่ทำให้ลู่หานทุบลงที่แผ่นอกแกร่งเบื้องหน้า
“ปล่อย!!”
ใบหน้าหวานหลบเรียวปากที่พุ่งมาหา
แต่ก็พอดีกับที่ใบหน้าหล่อเหลาฝั่งลงที่ซอกคอขาวที่ทำเอาร่างสูงกระตุกยิ้ม
ฟันสวยขบเม้มและกัดอย่างไร้ความปรานีขณะที่มือหนาก็ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างบอบบางข้างใต้
ก่อนจะบีบเคล้นที่สะโพกอย่างมันมือ
“อ๊ะ อา”
มือหนารูดรั้งส่วนอ่อนไหวสีหวานของลู่หาน
ก่อนที่นิ้วเรียวจะถูกกดลงไปในช่องทางรักสีหวาน
เรียวขาบางอ้าออกเมื่ออารมณ์วาบวามเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ
“ชอบล่ะสิ”
คริสผละออกมาจากเรียวคอขาว ไล้ลิ้นไปที่หน้าท้องแบนราบ
ก่อนจะเลื่อนมาถึงเรียวขาด้านใน เรือนกายแอนขึ้นรับสัมผัสอย่างเต็มใจก่อนที่มือหนาจะปลดกางเกงออกด้วยความรวดเร็ว
“อื้อ! ระ เร็วสิ”
คริสยกยิ้มกับความปรารถนาของร่างบางที่เขาเป็นคนจุดให้พุ่งสูงจนเหงื่อกาฬไหลทั่วกาย
ใบหน้าหวานหลับตาพริ้มเมื่อเขาเริ่มลูบไล้เรือนร่างบางอีกครั้ง
ก่อนจะจัดการเจ้าสิ่งที่กำลังต้องการเข้าไปในช่องทางสีหวานที่กำลังเรียกร้องเขาเช่นกัน
“อ๊า เจ็บ!! ไอบ้า
เอาออกไป”
ลู่หานจิกเล็บลงที่ไหล่กว้างก่อนที่มือเรียวจะฝาดไปที่ใบหน้าหล่อเหลาด้วยความโกรธและความเกลียดที่ถูกเรียกกลับมาพร้อมกับความเจ็บที่ด้านหลัง
“บ้าเหรอ!!
ใครจะหยุด!!” คริสขยับสะโพกสวนร่างบางที่กำลังกรีดร้องด้วยความโกรธ ก่อนที่เสียงด่าทอจะกลายเป็นเสียงครางหวาน
พร้อมกับที่มือเรียวลูบไล้และโอบกอดที่ลำคอของเขา
“อ๊า”
คริสมองคนตัวเล็กที่สลบไปด้วยรอยยิ้มหวานที่พาให้ใจละลาย
องคนที่หลับใหลด้วยความเป็นห่วง มองเรียวขาและเบาะกันกระแทกที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบรักอันสดใหม่
“ฉันไม่ปล่อยเธอไปหรอก”
ลู่หานมองห้องสีทึบกับเตียงหลังใหญ่
กลิ่นหอมอ่อนๆที่พาเอาปวดหัว มือเรียวถูกเชื่อมไว้ด้วยกุญแจมือ ร่างกายมีแต่คราบราคีอันน่ารังเกียจ
“ไอคริส!!”
“จ้า~” ร่างสูงเดินเข้ามาพร้อมกับถาดข้าวต้ม
ก่อนจะนั่งลงข้างๆคนตัวเล็กที่กำลังนั่งหน้ามุ่ยอยู่บนเตียงสีดำ ทำให้ผิวขาวๆแดงๆยิ่งเด่นชัดขึ้น
“ป้อนด้วย
อ้าม~” ลู่หานอ้าปากรอช้อนที่ร่างสูงส่งมาให้
รอยยิ้มมุมปากเมื่อดวงตากลมหลับลงเพื่อรอข้ามต้มจากเขา
หลังจากที่ป้อนข้าวป้อนยาเสร็จ
ร่างสูงก็ดันคนตัวเล็กลงบนเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มมาปิดอกคนที่กำลังจะหลับตาลง
“ไม่ว่ากีฬาอะไร
เธอก็ชนะฉันไม่ได้หรอก เสี่ยวลู่~” :)
The End ;}
